Winterzonnewende

Winterzonnewende is een zeer belangrijke zonnetermijn in de Chinese maankalender. Omdat het ook een traditionele vakantie is, wordt het nu in veel regio's nog steeds vaak gevierd.

De winterzonnewende wordt gewoonlijk bekend als de "winterzonnewende", lang naar de dag "," Yage "enzovoort.

Al 2500 jaar geleden, rond de lente- en herfstperiode (770-476 voor Christus), had China het punt van winterzonnewende bepaald door bewegingen van de zon met een zonnewijzer te observeren. Het is de vroegste van de 24 seizoensgebonden divisiepunten. De tijd zal elk 22 of 23 december zijn volgens de Gregoriaanse kalender.

Het noordelijk halfrond op deze dag ervaart de kortste overdag en langste nacht. Na de winterzonnewende zullen de dagen langer en langer zijn, en de koudste klimaat zal alle plaatsen op het noordelijke deel van de wereld binnenvallen. Wij Chinezen noemen het altijd "Jinjiu", wat betekent dat eenmaal winterzonnewende komt, we zullen de koudste tijd ontmoeten een hoofd.

Zoals het oude Chinese denken, zal de yang of gespierde, positieve, positieve zaak sterker en sterker zijn na deze dag, dus het moet worden gevierd.

Het oude China besteedt veel aandacht aan deze vakantie, beschouwd als een groot evenement. Er was het gezegde dat "Winter Solstice Holiday groter is dan het lentefestival".

In sommige delen van Noord -China eten mensen op deze dag knoedelbuis en zeggen ze dat ze dit uit de winter van vorst zullen houden.

Terwijl zuiderlingen mogelijk knoedels hebben gemaakt door rijst en lange noedels. Sommige plaatsen hebben zelfs de traditie om offers te brengen aan de hemel en aarde.