Przesilenie zimowe

Przesilenie zimowe to bardzo ważny termin słoneczny w chińskim kalendarzu księżycowym. Ponieważ jest to również święto tradycyjne, nadal jest obchodzone dość często w wielu regionach.

Przesilenie zimowe jest powszechnie znane jako „przesilenie zimowe”, „długie do dnia”, „yage” i tak dalej.

Już 2500 lat temu, mniej więcej w okresie wiosenno-jesiennym (770–476 p.n.e.), Chiny określiły moment przesilenia zimowego, obserwując ruchy słońca za pomocą zegara słonecznego. Jest to najwcześniejszy z 24 punktów podziału sezonowego. Według kalendarza gregoriańskiego będzie to każdy dzień 22 lub 23 grudnia.

Półkula północna tego dnia ma najkrótszy dzień i najdłuższą noc. Po przesileniu zimowym dni będą coraz dłuższe, a najzimniejszy klimat zawita do wszystkich miejsc w północnej części globu. My, Chińczycy, zawsze nazywamy to „jinjiu”, co oznacza, że ​​gdy nadejdzie przesilenie zimowe, czeka nas najzimniejszy okres w historii.

Jak myśleli starożytni Chińczycy, po tym dniu yang, czyli muskularna, pozytywna rzecz, będzie przynosić coraz większe korzyści, dlatego należy to świętować.

Starożytne Chiny przywiązują dużą wagę do tego święta, traktując je jako wielkie wydarzenie. Było takie powiedzenie, że „Święto przesilenia zimowego jest ważniejsze niż święto wiosny”.

W niektórych częściach północnych Chin ludzie jedzą tego dnia kluski, twierdząc, że uchroni ich to przed mrozem w nadchodzącą zimę.

Podczas gdy południowcy mogą mieć kluski z ryżu i długiego makaronu. W niektórych miejscach istnieje nawet tradycja składania ofiar niebu i ziemi.